Jak powstała Kaplica Adoracji?
Wielki remont rozpoczął się w czerwcu 2012 roku i trwał ponad rok. Prace rozpoczęto od przebudowy i ocieplenia stropu kaplicy. Zamontowano również nowy świetlik. Na ścianach pojawiły się nowe, jasne tynki. Posadzka wykonana została z płyt gresowych. Boazerię, prezbiterium oraz główną (ołtarzową) ścianę kaplicy wykonano z marmuru. W centrum umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą gołębicę – symbol Ducha Świętego. Jest to bezpośrednie nawiązanie do patrona naszego kościoła. Tam też znajduje się tabernakulum i szklana kapsuła, w której swoje miejsce ma monstrancja z Najświętszym Sakramentem.
W Kaplicy zamontowano witraże oraz zainstalowano nowe oświetlenie i nagłośnienie. Wymieniono instalację grzewczą, elektryczną oraz system wentylacyjny. Z uwagi na całodzienną adorację, obiekt został wyposażony w systemy zabezpieczające. Udało się również zaaranżować małą zakrystię, którą oddzielono ozdobnym przeszkleniem. W odnowionej Kaplicy pojawił się także nowy konfesjonał. Nad całością wykonywanych prac czuwał inż. Jan Dyga.
Do Kaplicy ofiarowano pięknie zdobioną monstrancję i kustodię. „Darem serca” są także zamontowane witraże. Warto w tym miejscu podkreślić, że wszystkie wymienione prace zostały wykonane dzięki wielkiej ofiarności naszych parafian i osób związanych z naszą wspólnotą. Nie było chyba niedzieli, żeby ktoś nie złożył ofiary na ten wyjątkowy cel. Kaplica Adoracji jest owocem obchodzonego w Kościele Roku Wiary.
W sobotę 15 grudnia 2013 r. do naszej parafii przybył Ksiądz Abp Henryk Hoser SAC, który przewodniczył uroczystej Mszy św. i dokonał poświęcenia Kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu. W homilii biskup warszawsko-praski ubolewał, że od kilku tygodni w sklepach, w telewizji i radiu słyszymy kolędy, a w wielu miejscach organizowane są już wigilie. Poddaliśmy się rytmowi handlu a nie roku liturgicznego, nie umiemy już cierpliwie czekać na uroczystość Bożego Narodzenia – zauważył w homilii Ksiądz Arcybiskup.
Okres Adwentu i Bożego Narodzenia uczy nas pedagogii przyjęcia tego niespodziewanego gościa, który przychodzi aby nas podnieść z upadku, z kolan i nazywa nas przyjaciółmi, braćmi. Nazywa nas uczniami i chce nas posyłać do tego pogrążonego w ciemnościach świata z całą mocą zbawczą, ze wszystkim potrzebnymi łaskami – podkreślił kaznodzieja. W homilii przypomniał też, że: … Bóg obecny jest w historii każdego człowieka bardziej niż nam się wydaje. On zna nas do ostatniej komórki naszego ciała, do ostatniego naszego tchnienia. Nie dostrzegamy Go ponieważ nasza dusza jest chora. Zamiast Ducha Świętego zamieszkują ją różne demony – mówił. Jak zaznaczył – Tam gdzie jest Bóg tam jest także radość.
Przywołując słowa papieża Benedykta XVI przypomniał również, że przedłużeniem każdej Eucharystii powinna być adoracja Najświętszego Sakramentu, gdzie przebywa żywy, nieustannie działający Bóg. Jak podkreślił – akt adoracji Najświętszego Sakramentu jest czynnym wyrazem wiary w obecność Syna Bożego pośród nas. Ci którzy zaczną adorować doznają uzdrowienia. Nie trzeba dużo mówić. Wystarczy jedynie czekać w ciszy i spokoju. Dwie kochające się osoby nie muszą do siebie wiele mówić. Rozumieją się bez słów – podsumował abp Hoser, zachęcając wiernych do częstego odwiedzania Kaplicy Adoracji.
Po poświęceniu Kaplicy Ksiądz Proboszcz podziękował przybyłym na uroczystość kapłanom, siostrom zakonnym i wiernym. Następnie po raz pierwszy dokonał wystawienia Najświętszego Sakramentu w nowej Kaplicy.
Adoracja trwała całą noc.
Jak powstała Wieczysta Adoracja? – Świadectwo
Mam na imię Elżbieta. Mieszkam w Legionowie w parafii św. Jana Kantego. W mojej parafii od grudnia 2013 r. jest otwarta kaplica adoracji Najświętszego Sakramentu. Zorganizował ją ówczesny ksiądz proboszcz Lucjan Szcześniak. Myśl o organizacji takiej kaplicy zrodziła się w sercu księdza w czasie modlitwy w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach. Przypominam sobie, że w tamtym czasie wiele osób usilnie prosiło Boga o szczególny dar. Prosiliśmy o łaskę powstania w naszej parafii kaplicy adoracyjnej. I Pan Bóg wysłuchał wspólnych modlitw parafian i ich proboszcza.
Przez siedem lat kaplica była otwarta codziennie w ciągu dnia oraz przez dwie noce w każdym tygodniu. Ludzie z miasta oraz okolic często przychodzili modlić się przed Panem Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. W wielu sercach rodziło się wtedy i dojrzewało pragnienie zorganizowania adoracji wieczystej. To pragnienie głośno wypowiedział w pierwszą sobotę listopada 2020 r. ks. Samuel Szociński. Zwrócił się do członków Żywego Różańca z prośbą o podjęcie modlitwy w intencji powstania wspólnoty adoracji wieczystej. Chodziło także o dotarcie do osób, które zadeklarowałyby systematyczną adorację. Dla zapoznania parafian z pomysłem stworzenia wspólnoty adoracyjnej została przygotowana broszura pod hasłem: „Jedna godzina w miesiącu dla Jezusa”. Broszurę tę zaprezentował parafianom ks. Samuel w ostatnią niedzielę Adwentu. Kilka dni przed Świętami Bożego Narodzenia w grudniu 2020 r. zachęcał nas wszystkich do ofiarowania nowonarodzonemu Panu Jezusowi prezentu w postaci jednej godziny w miesiącu nocnej modlitwy. W broszurach były deklaracje, które po wypełnieniu mieliśmy składać w żłóbku w czasie Świąt Bożego Narodzenia.
Dzięki hojnej odpowiedzi parafian już od 13 stycznia 2021 r. można było otworzyć kaplicę adoracyjną na kolejne dwie noce. Do adoracji przystąpiło wtedy około 350 osób. Modliliśmy się od środy rano do soboty wieczorem. W te cztery noce, w każdej godzinie od 18 do 6 rano, zapisane były co najmniej dwie osoby, które zobowiązały się do regularnej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem. Do dzieła tworzenia adoracji wieczystej ks. Samuel zaprosił siedmioro koordynatorów, z których każdy zobowiązał się do czuwania nad organizacją adoracji w ciągu jednej nocy w każdym tygodniu. Natomiast obecny ksiądz proboszcz Grzegorz Kucharski udał się do księdza biskupa z prośbą o błogosławieństwo dla tego dzieła. Zorientowaliśmy się wtedy, że tworzymy pierwszą w historii diecezji warszawsko-praskiej wspólnotę adoracji wieczystej.
18 lutego 2021 przyjechał do naszej parafii ks. bp Jacek Grzybowski, który odprawił Mszę świętą inauguracyjną. Ksiądz biskup uświadomił nam wszystkim w jaki wielkim dziele uczestniczymy. Podkreślił zobowiązanie jakie podjęliśmy wobec Boga i diecezji. Prosił też o modlitwę w intencji Kościoła oraz swojej intencji, podkreślając, że zarówno nasza wspólnota, jak i jego biskupia posługa zaczynają się w podobnym czasie – w grudniu 2020 r. W czasie tej mszy ksiądz proboszcz przyjął od osób adorujących modlitewne zobowiązanie o systematycznym adorowaniu Najświętszego Sakramentu – zgodnie z zadeklarowanymi godzinami. Natomiast w kaplicy adoracyjnej ksiądz biskup przyjął modlitewne zobowiązanie od nas – siedmiorga koordynatorów – dotyczące wywiązywania się z podjętego zobowiązania modlitwy przed Najświętszym Sakramentem oraz czuwania nad ciągłością modlitwy w godzinach nocnych.
Na tamtym etapie brakowało jeszcze chętnych do adoracji w trzy noce tygodnia: z niedzieli na poniedziałek, z poniedziałku na wtorek i z wtorku na środę. Wyszliśmy wtedy z informacją o wspólnocie do okolicznych parafii. Koordynatorzy pojechali wtedy do siedmiu okolicznych kościołów i przekazali informację o tworzącej się wspólnocie. Zostawiliśmy nasze numery telefonów i broszury. Można było zgłaszać się osobiście w kancelarii, telefonicznie lub poprzez internet. Zgłosiło się kolejnych kilkaset osób. My sialiśmy – Pan Bóg pracował w sercach – ludzie odpowiadali. I w pierwszy dzień Wielkanocy 2021 r. ks. Grzegorz Kucharski ogłosił, że od poniedziałku wielkanocnego 5 kwietnia 2021 w naszej parafii św. Jana Kantego jest adoracja wieczysta.
Składam to świadectwo, ponieważ Bóg miłosierny pozwolił mi uczestniczyć w tworzeniu swojego wielkiego dzieła. W czasie pandemii i kolejnych ograniczeń, zagubienia, lęku, utraty wiary i apostazji tak wielu ludzi – dotykałam sercem wielkiego dzieła, które Bóg przygotował dla nas. Wierzę całym sercem, że tylko modlitwa w ciszy przed Najświętszym Sakramentem przyniesie pokój nam i naszym rodzinom.
Ufam też, że przykład naszej parafii będzie takim ewangelicznym zaczynem, który doprowadzi do powstawania kolejnych wspólnot adoracji wieczystej. Nam Pan Bóg pobłogosławił i pozwolił na zorganizowanie tego wielkiego dzieła między dwoma wielkimi świętami: Świętem Bożego Narodzenia w grudniu 2020 r. i Świętami Wielkanocnymi w kwietniu 2021 r. Było to możliwe dzięki tysiącu serc, które odpowiedziały na Boży głos „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście…”. Dzięki pracy siedmiu koordynatorów i osób, które zostały poproszone o pomoc… Dzięki wkładowi serca, trudowi, nieprzespanym nocom księdza wikariusza Samuela Szocińskiego… Dzięki wsparciu księży wikariuszy Szymona Bergera oraz Tomasza Połomskiego. Dzięki zaangażowaniu, modlitwie księdza proboszcza Grzegorza Kucharskiego… Dzięki błogosławieństwu księży biskupów naszej diecezji: bp Romualda Kamińskiego oraz bpa pomocniczego Jacka Grzybowskiego. Składając to świadectwo wszystkim tym osobom serdecznie dziękuję…
E.T.